دلم می خواد خر کاری کنم، یعنی در حد مرگ در حال کار کردن باشم، بعد به کیفیتش فکر نکنم اما خودش همینجوری خیلی با کیفیت باشه، بعد پولش هم خوب باشه و من هی در حال کار کردن باشم و به هیچی فکر نکم، بعد من هی بخونم، بخونم و هر چی می خونم بلافاصله قابل استفاده کردن باشه.... چرا اینقدر رسیدن به آرزوها سخته؟
پ.ن.  از این پست معلومه هر کاری می خوام بکنم به نتیجه نمی رسه و من دارم تو این چرخه های به انجام نرسیده به  فرسودگی می رسم؟؟؟ نه؟؟؟ خب خدا رو شکر

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد

Adrenaline Addiction

متوجه ی بیماری م شدم احتمالاً تشخیصم صد در صد درست نیست اما به نظرم علتی که من کارهامو می ذارم دقیقه ی 95 فاینال می کنم و از این همه فشار کاری و تسک باز خوشم میاد احتمالا اعتیاد بیش از اندازه م به آدرنالینه....می تونه علت های دیگه ای هم داشته باشه اما بعد از 36 سال تازه چند هفته ست که اینو فهمیدم. یه کم راجع بهش خوندم دیدم اولین قدم اینه که مثل هر نوع اعتیادی دیگه قبول کنی که معتادی- بعد بخواهی که بذاری کنار و آخر سر هم اینکه اونجاهایی که این اعتیاد مضر هست رو شناسایی کنی و سعی کنی درمان کنی و گر نه با این سن و سال نمیشه کل عادت ها رو عوض کرد. خلاصه اینکه فیدلر هستم، یک معتاد 
بیشتر بخوانيد