داشتم می گفتم: کنسرت همایون: بد نبود.بچه مستقل شده خوب!براش خوشحالم.صداش دیگه خیلی شبیه پدرش نبود.استرس داشت. معلوم بود.البته کنسرت دیگه خیلی خانوادگی بود چند ردیف اول شجریان بزرگ و دوستان و آشنایان اومده بودند.خدا رو شکر اون شبی که ما بودیم برق نرفت.متبسم و فرج پوری خوب بودند اما حدادی رفت" رو نرو" با اون همه کوبه ای.تار متبسم خوب بود دوست داشتم.مثل اینکه هم شاگرد علیزاده بوده هم شاگرد لطفی ولی بهتر از لطفی سازو تو دست می گرفت و اصلن به زیبایی علیزاده ی عزیز ساز رو بغل نمی کنه.بابا بیایین این هندونه رو زور کنین سه تارشو به من بفروشه دیگه.مردم بدون ساز کنسرت شمس:خوب چرا این قدر شلوغ بازی؟اجرای موسیقی بود یا نمایش یا جلب مشتری؟از انصاف نگذریم تنبور خوبی داشتند و قسمت های اول تنظیمش و ترکیب ساز بندیش خوب بود.قطعه ی "افسانه ی تنبور" بسی زیبا بود.اما امان از وقتی که پورناظری پدر کشید کنار و رنگ تنبور تو قطعات کمرنگ شد و" پاس کاری کوبه ای" شروع شد.سازهای افریقایی رنگارنگ.صد رحمت به کنسرت یانی. اینا رو نوشتم برای ثبت در تاریخ که وقتی که یه موسیقیدان و منتقد حر
پست‌ها
چقدر دلم می خواد یه کنسرت درست حسابی برم.جند شب پیش که خونه ی دایی مهمونی بودیم، برای تست سینمای خانگیش کنسرت یانی اجرای لندن رو گذاشته بود،دیدم چقدر دلم برای موسیقی تنگ شده،برای تحلیلش،برای خوب گوش کردنش،برای دو سال پیش،برای اون جمع دوستانه،برای خودم در اون موقع که چقدر تلاش می کردم با اینکه موسیقی رو مثل بقیه نمی شناختم خودمو به بقیه برسونم...ای روزگار... شش ماهه اول سال زیاد کنسرت رفتم.ولی هیچ کدوم واقعن به نظرم شاهکار نبودند.حتی کنسرت شجریان.یادم نیست راجع به شجریان نوشتم یا نه اما آخر کنسرت شجریان با خودم تصمیم گرفتم حتی اگه خود خدا هم کنسرت داشته باشه بعد از ساعت کاری نرم کنسرت،چون کمر درد گرفته بودم از خستگی،که متاسفانه تصمیمم اصلن عملی نشد. شهرام ناظری: من تا حالا سه بار کنسرت عمو شهرام و رفتم اما به نظرم فقط کنسرت سعدآبادش خوب بود،کار شده بود.این دفعه وحشتناک بود.یعنی شهرام استاد کنسرت های یهویی و بی برنامست.من عاشق جنس صداشم ولی این دفعه این قدر کارش ضعیف بود که از دستش عصبانیم.این دفعه حتی تحریرهاش اذیتم می کرد.البته به نظرم صدابرداری قضیه خیلی گند بود چون فقط صدای شهرام بود