Fiddler on the Roof

همیشه جزییات منو به خودشون مشغول می کنند، اصلاً چیزی برای من زیبا نیست تا جزئی ازش برام زیبا باشه، خاطرات هر چند در بهترین زمان و مکان اتفاق بیفته باز من باید یک جز بسیار خاص و زیبا توش پیدا کنم تا برام جاودانه بشه...حتی آدم ها، برای ارتباط باهاشون یک خصوصیت خاص کافیه.....و حالا این روزها، یادآوری خنده ها، مهربونی های کوچیک، لحظه های خاص و کوتاه این چند وقته است که زیباست، کل زیبایی رو پشت سر نذاشتم از اول دنبال جزییات خاص بودم، این روزا اونا برام یادآوری می شن

سه شنبه برای 29امین بار متولد شدم. دوشنبه خوش گذشت، سه شنبه هم، خوشحالم توپک هم تیر ماهیست، اما زندگی مثل همیشه با تکان های شدید ادامه دارد....29 شروع شد و من هنوز 28 را مزه مزه می کنم، تا جایی که بتوانم

هیچ وقت نفهمیدم این فرآیندی عاشقی چقدرش ذهنی/ خودخواسته ست و چقدر ناخودآگاه و تصادفی و غیر قابل کنترله....از خودمم نپرسید چون بدجور تو گل این سوال گیر کردم

نشسته باشی تو ماشین، شیشه ها پایین، صدای بوق و ماشین، "کلد پلی" هم با آهنگ ساعت ها از تو موبایل پخش شه و تو هی حواست به همه ی این سر و صداها باشه، تک تک بوق ها رو بشنوی، جمله های آهنگ بره تو مفزت و تک تک حرف های بغل دستیت، گاهی به همین راحتی میشه خر شد، میشه لدت برد، وسط این همه شلوغی، پ.ن. نگاری مبارک باشه، ایشالا بشه بیام دیدنتون :)