یک پست پروانه ای

با اینکه دیگه هوا سرد شدو من تو خیابان پروانه نمی بینم شدید خودم این روزا پروانه ای شدم.اوضاع شلوغ پلوغه هیچ آرامش بیرونی در کار نیست.هیچ چیزه امیدوار کننده ای اطرافم نیست همه چیز معمولیه حتی چند تا کار نیمه تموم دارم که صدای رئیس و بقیه رو داره در میاره اما من پروانه ای شدم
غلط نکنم به خاطر این هوای پاییزه.شاگرد خصوصیه زنگ زده جلسه ای که باید پول من و می داده رو کنسل کرده من به جای اینکه براش قیافه بیام می گم ایراد نداره عزیزم. یا به اون یکی زنگ زدم بعد از این همه مدت تحویلم نمی گیره من با خودم میگم "ان پی" حتمن جایی بوده که نتونسته حرف بزنه.امروز هم خوشحال برای خودم از تجریش پیاده روی کردم.چه هوایی بود.تازه یه سرم رفتم انقلاب.بعدشم هات داگ آیدا خریدم به یاد دوران دانشگاه و آوردم خونه خوردم
یکم حساس هم شدم.بیشتر لوس شدم.برای خودم جالبم الان.نمی دونم چرا چه جوری یا برای کی اما می دونم که پروانه ای شدم
پی نوشت: در راستای پروانه ای شدن احتمال زیاد جمعه می رم توچال هر کی دوست داشت بیاد.مثل اینکه این خراب بودن بلاگ رولینگ باعث شده من بیشتر بنویسما.پیشرفت و که دارید؟

نظرات

‏ناشناس گفت…
سلام جیگی!
اتفاقا دوست میدارم روزانه بنویسی...چون زنگ که نمی زنم بهت! اینطوری از حالت با خبرم!
هوم ببین خوب شاید عاشق شدی؟ خبری نیست؟نمیخای بری خونه بخت؟!پاشو برو دیگه..ببین سنت رو برهم نزن! ما هر سال یکیمون می رفت..الان فقط تو و من موندیم! دیگه امسال یا تو باید بری..یا من!!! منم چون بزرگترم..دستور می دم تو بری!
آبان ۰۴, ۱۳۸۶ ۱۰:۰۵ قبل‌ازظهر
‏Ng.A. گفت…
به خاطر همین نوشتن تو هم که شده دعا می کنم بلاگ رولینگ درست نشه! ;)
آبان ۰۴, ۱۳۸۶ ۱۰:۴۸ قبل‌ازظهر
ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد
حجم تغییرات تو تهران خیلی زیاد شده، در حدی که یه مدت کوتاه به یه محل سر نمی زنی بعدش یه عالمه تغییر توش می بینی و هی باید به خودت بگی جای فلان مغازه چی بود؟ این ساختمونه نماش چه رنگی بود؟ صاحب سبزی فروشیه چرا عوض شد؟؟ و قس علی هذا..... گاهی خسته می شم از این همه تغییر، اونم بدون اینکه با من هماهنگ کنن و یا خبر بدن، شاید با کسی کاری داشتم، شاید دلم می خواست عکسی بگیرم....یادم باشه این سری که شهردار شدم بگم اعلام کنن اول دو تا دو هفته هیچ کس به هیچ چیز دست نزنه، یه کم که آروم شد همه چیز بعد بگم ادامه بدن هر غلطی که دارن انجام می دن رو پ.ن. خیلی بده بری و نتونی خونه ی مادربزرگتو پیدا کنی ....
بیشتر بخوانيد