سال نو

تموم شد. سال 85 رو می گم.سالی که به قول خیلی ها پاچه گرفت.سالی که توش کارای عجیب غریب زیاد کردم.سالی که تا مرز 3/4 تا سکته ی قلبی و مغزی رفتم و شکر خدا به خیر گذشت.سال خنده ها و گریه ها و چون داستان این اتفاق ها تموم نشده سخت میشه سالو تموم شده فرض کرد.البته طبیعی هم هست. زندگی جریان داره خودتو جرواجر هم بکنی نمی تونی جلوی گذر زمانو بگیری برای همین نوروز برای من یه معنای دیگه ای پپدا کرده برای من شده بازنگری شما رو نمی دونم.شاید دیگه خیلی برام مهم نباشه که در اطرافم همه چیز نو باشه بیشتر این سفر درونی مهمه.البته این چند روز اخیر خودمو رها کردم چون خستم از اوایل اسفند دشارژ شدم. داریم یه سفر کوتاه می ریم امیدوارم همه "فول شارژ" برگردیم.خلاصه خوبی بدی دیدید حلال کنید.برای همه سال فراموش نشدنی و آرزو می کنم امیدوارم همه در تجربه هامون به حقایق جدیدی از زندگی برسیم.دلامونو صاف کنیم و به قول فرانچسکو بدون قضاوت و بدون محدودیت به هم عشق بورزیم


پ.ن.اگه دیگه کامپیوترم خراب نشه و برادر عزیزم مودم و نسوزونه اینجا بازسازی خواهد شد :-) منتظر باشید

نظرات

‏Unknown گفت…
saale no toon! mobarak bashe
bale saale ajibi bood makhsoosan baraye to ba oon karaye ajib gharibet :D ba oon karai ke to mikoni khoda rahm karde ke bishtar az ina sekte rad nakardi lol
dar zemn omidvaram dar saale jadid tasmim begiri ke hameye post ha ro farsi type koni vaella dige nemikhoonameshoon :P take care!
rasti age khasti commento paak koni mesle dafe haye ghabli bedoon ke dige az comment khabari nist :P:P
فروردین ۱۰, ۱۳۸۶ ۸:۲۸ بعدازظهر
‏ناشناس گفت…
هو بیشور...امیرعلی رو میگم! چرا تو وبلاگ من شرکت نکردی؟ خیلی پستی!
یوگی جون بیا و امسال سنت شکنی کن و ما رو مهمون کن..از ننگ این لقب اسکروچ هارپاگون! خلاص شو! نظرت چیه؟ ها ها ها؟؟بعدشم واسه چی کامنت های امیرعلی رو پاک می کنی؟ مگه ناموس نداری خودت؟ امیرعلی ازش خسارت بگیر!
فروردین ۱۱, ۱۳۸۶ ۹:۰۰ بعدازظهر
‏Fiddler گفت…
khob adam gahi oghat dus dare az ghodratesh estefade kone dige :D
ba in ke hamash man daram sur midam vali baz np khabaret mikonam :)
فروردین ۱۲, ۱۳۸۶ ۲:۵۲ قبل‌ازظهر
‏ناشناس گفت…
رو رو برم!!! واقعا که! کی تو ما رو مهمون کردی؟؟؟یه کافه گلاسه به ما بوق سال پیش داده..هنوز به همون بندی!؟؟! واقعا که هارپاگونی! اسکروچ پیش تو باید لنگ بندازه!

بعدشم...امیرعلی واسه چی مسج های منو جواب نمیدی؟ بیشور؟ این همه زنگ زدم مسج دادم! بیشور بیشور بیشور.
فروردین ۱۲, ۱۳۸۶ ۹:۴۹ قبل‌ازظهر
‏Fiddler گفت…
ba inke dalili baraye sur dadan nemibinam,shayad betunam tu barnameye emsalam ye barname barat bezaram sara jun,gofte basham ghol nemidam,naharo sham ham noch,hamun dar hadde ghahve basete ;)
فروردین ۱۲, ۱۳۸۶ ۸:۴۱ بعدازظهر
‏ناشناس گفت…
خیلی پستی! ولی تو اینقدر خسیسی که همون قهوه رو هم بدی ما بخوریم قبوله...
بعدشم..من همش زنگ می زنم به دی جی..جواب نمیده...کجاس؟تو خبر داری؟ نگرانی در کردم..بیشور.
فروردین ۱۳, ۱۳۸۶ ۹:۴۳ قبل‌ازظهر
‏Ng.A. گفت…
delam tang shode bood....
biaa benevis dige!
maa ro montazer gozashti-haa! :)
فروردین ۱۵, ۱۳۸۶ ۱۲:۵۱ بعدازظهر
ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد
حجم تغییرات تو تهران خیلی زیاد شده، در حدی که یه مدت کوتاه به یه محل سر نمی زنی بعدش یه عالمه تغییر توش می بینی و هی باید به خودت بگی جای فلان مغازه چی بود؟ این ساختمونه نماش چه رنگی بود؟ صاحب سبزی فروشیه چرا عوض شد؟؟ و قس علی هذا..... گاهی خسته می شم از این همه تغییر، اونم بدون اینکه با من هماهنگ کنن و یا خبر بدن، شاید با کسی کاری داشتم، شاید دلم می خواست عکسی بگیرم....یادم باشه این سری که شهردار شدم بگم اعلام کنن اول دو تا دو هفته هیچ کس به هیچ چیز دست نزنه، یه کم که آروم شد همه چیز بعد بگم ادامه بدن هر غلطی که دارن انجام می دن رو پ.ن. خیلی بده بری و نتونی خونه ی مادربزرگتو پیدا کنی ....
بیشتر بخوانيد