این روزا درگیر واژه ی "حرفه ای" هستم، چه کسی رو تو کارش حرفه ای می دونیم؟ چقدر سابقه ی کار (از لحاظ عددی) تو تعریف ما موثره؟ چقدر سابقه ی مفید آدم ها تو تعریف دیده میشه؟ چقدر حرفه ای بودن احساساتو از شخص می گیره و شاید اشتیاقو؟ آیا حرفه ای ها به اندازه ی تازه کارها لذت می برن و یا به اصول پایبند هستن؟ چقدر نحوه ی انجام کار حرفه ای ها در هر کاری با برداشت شخصیشون از انجام درست اون کار تنیده شده؟ چقدر حرفه ای ها انتقاد پذیر هستن؟ چقدر خوب می تونن به تازه کار ها آموزش بدن؟ یا چقدر آموزش پذیرن؟ و یا.....ای کاش جایی وجود داشت مثلاً موسسه ای که وقتی احتیاج داشتی می شد بری توش یه کار آکادمیک (مثلاً تحقیق رو موضوعاتی که مطرح کردم) انجام بدی بعد بیایی بیرون، بدون اینکه دانشجوی تمام وقت بشی و یا پول زیاد بدی...پول بدی به اندازه ی زمان تحقیقت، کمک حرفه ای بگیری (مثلاً استاد راهنما داشته باشی) بعد تموم که شد ارائه بدی، مقاله بنویسی و والسلام. ای کاش راحت بود....
پ.ن.1. به مناسبت یک بهمن و سیزده ساله شدن شروع به کار کردنم.
پ.ن.2. می دونم سوالاتم جدید نیستم و تحقیقات زیادی تو این زمینه وجود داره اما تو ایران تعداد زیاد با تمرکز رو رشته های مد نظرم ندیدم.
نظرات