غم قورت داده شده

خیلی سعی کردم تقیه کنم، نفس عمیق بکشم و چیزی نگم، حتی این چند روز گذشته رو صبر کردم که شاید خشمم فروکش کنه که کرد اما هنوز فکر می کنم باید برای بقیه تعریف کنم:

در متروی خط یک همیشه جایی برای تعجب هست. دیگه بر همگان آشکار است که در واگن های مخصوص بانوان لباس زیر فروخته میشه اما این شیوه ی بازاریابی برای من جدید بود که وقتی در حال بازی 2048 بودم این چیزا رو می شنیدم از خانم فروشنده:

خانمم این قیمت سوتین رو بعد از عید با این قیمت نمی تونین پیدا کنید (گوش نمی دادم می گه چند)، شرکت ما برای این که خودشو تو بازار جا بندازه الان با این قیمت می فروشه، بعد از عید با قیمت مغازه هم نمی تونین بخریدش!!! (اینقدر رک بودن برام جالب بود، نمی دونم شاید این روش ترغیبی باشه برای خرید!!!! بر اساس اصول بی پایه ی خرید و فروش در بازار ایران) سینه رو سفت نگه می داره و....اگه هم دوست داشتین می تونین تنخورشو از نزدیک ببینین!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

حالا هی از فروشنده های مترو حمایت کنین، حالا هی بخرید ازشون تا با شیوه های جدید بازاریابی مواجه بشیم! حالا هی بگین من حساسم! اما واقعاً می خوام بدونم یه همچین کاری تو محیط عمومی حتی وقتی تفکیک جنسیتی (واگن مخصوص بانوان) وجود داره، چقدر درسته؟ هر بار بهش فکر می کنم حرصم می گیره، حتی وقتی که می بینم فروشنده ها برای فروش واکس و تمیز کننده ی کفش جلوی مشتری دولا می شن و کفششو تمیز می کنن اینقدر حرض نمی خورم که یه همچین چیزایی رو تو مترو می بینم. واقعاً از وضعیت متروی تهران متنفرم و از همه ی کارهای شهرداری برای فرهنگ سازی و بهتر کردن فضای مترو حمایت می کنم. والسلام