داشتم می گفتم....وبلاگ ها تاثیرگذارند، به قول امیر موج بود فکر کنم که آدم باید حواسش باشه داره کی رو فالو می کنه، تو این 10 ساله هیچ وقت از اینکه نوشته های عطای یک پنجره رو می خونم پشیمون نشدم، پیشنهادات فرهنگی شو دوست داشتم، نقطه نظراتش خیلی اوقات شبیهمه، یا شبیه ش فکر کردم، یه جورایی برای دنیای من یک نویسنده ی میانه رویی که با اینکه فرسنگ ها! فاصله داریم راحت می فهممش، حس می کنم مثل خودم سعی می کنه سیاه و سفید نباشه/ ننویسه....دید ادبی شو دوست دارم و امیدوارم هم چنان بنویسه، بیشتر....مثل گذشته و من دیگه وبلاگشو گم نکنم (یه مدتی بی وبلاگ بوده گویا من چند وقت گذشت تا برگشتنشو فهمیدم)
- از چند سال پيش با برادره و دخي خاله ها شروع كرديم متفاوت سلام و خداحافظي كردن با هم، اولش فقط براي خنده و شوخي و مسخره بازي بود اما الان كه فكر ميكنم مي بينم ديگه باهاشون نتونستم درست حسابي سلام عليك كنم، يكي ديگه از اهداف اين پروژه ي مهم تنوع هم بوده به هر حال (جلوگيري از تكرار كليشه ها و اين حرف ها...)، حالا اين داستان شده عادتم ديگه با دوست هاي صميمي هم يه جور خاص صحبت رو شروع مي كنم، اصلاً يه سيستم اتوماتيكي شده خودش كه هر چند وقت يه بار با يك عبارت خاص حرف هام شروع ميشه بعد عبارت كهنه ميشه و يكي جديد مياد، اما! يه سري كلمات هستند فقط بين منو يه سري از دوست هام استفاده مي شن يا مي شدند و ديگه عمومي نبودند حالا وقتي يكي همينطوري و بي خبر اون كلمه رو بهم ميگه نمي تونم همونطوري جواب بدم، تمام خاطراتم با طرف مياد تو ذهنم انگار كلمه هه مال اون آدمه شده....قفل مي شم خيلي معمولي جواب ميدم ميرم پي كارم. - كانون يوگا ماهي يك بار توي سايتش خبرنامه منتشر مي كنه، يكي از بخش هايي كه من خيلي دوست دارم معرفي يكي از حركات يوگاست، خيلي ريز نحوه ي انجام حركت و مي گه. اين ماه "شالاب آس...
نظرات