خب خبر داغی نیست دیگه اما نمی تونم بهش فکر نکنم. دروغ چرا از دست گوگل یه کم عصبانیم، نه به خاطر بستن ریدر، که خب ناراحتی زیادی داره، بلکه به خاطر نحوه ی اعلامش! همه مون یه روز ریدرمونو باز کردیم بعد یه مسج پاپ آپ کرد که تا سه ماه دیگه ریدر بسته میشه و برو اینجوری داشته هاتو نگهداری کن! یعنی نهایت بی تربیتیه! نه تشکری، نه مرسی از همراهی چند ساله تون، نه باهاتون خاطره داشتیم بیایید از خاطره هامون اینطوری نگهداری کنیمی و...هیچی! یه مسج خشک و خالی! من به شخصه انتظار نزاکت بیشتری داشتم.
تو خبرها اومده در راستای خونه تکونی و نگاه جدید و احتمالاً فنگ شویی و طرحی نو در اندازیم این تصمیمو گرفتن که خب از این جهت بارک الله بهشون، واقعاً فکر می کنم یکی از بزرگترین خونه تکونی های قرنه که یه شرکت اینقدر جرات داشته باشه و وسوسه نشه و وابسته به بچه هاش نشه و جرات یه همچین تصمیمی رو داشته باشه اما یه کم من و یاد بچگیم میندازه وقتی مادر می خواست خونه رو تمیز کنه، مثلاً جارو برقی بکشه بعد من جلوی تلویزیون بودم هی جارو برقی بود که می اومدتو کادر و زهر شدن برنامه بود بر من! مادر من! بسیار هم نیکو که شما خونه ت برق می زنه اما خب صبر می کردی بچه برنامه شو ببینه بعد!
به هر حال به عنوان یک محصل ام بی ای خیلی دوست داشتم که تو جلسه های گوگل اینا شرکت می کردم مسلماً می تونست درس بزرگی باشه، یعنی هی گزارش میاد و اینا مونیتور می کنن که کاربرها هی کمتر می شن و تعداد خوره هایی که هنوز اینطوری "می خونن" کمتر میشه و پس ریدر یه مرده ست و باید رفت به بچه های دیگه رسید؟ یا کلاً از وقتی پلاس رو کاشتن ریدر و تدریجی کشته بودن فقط الان دارن عمومی اعلام می کنن؟ یعنی تو اون جلسه ها کسی مخالف بستن ریدر نبوده؟ نبود کسی که از ما خواننده های خوره که دوست داریم آروم بدون زرق و برق فیس بوک و پلاس مدل کتابخونه ای تو آرامش یه چیزی رو بخونیم دفاع کنه؟ یا اگه بوده چی گفته؟ چه جوری به این تصمیم رسیدن؟! از دور که نگاه کنی می تونه یه جورایی کار قابل تقدیری هم باشه البته، گوگلی ها کندن! این نوع کندن قشنگه، و من به شخصه بلد نیستم، اما خب درد داره، چون منو یاد خودم می ندازه، که بابا اینقدر از یه چیزی نمی ری بیرون که خود یارو میاد کرکره رو می کشه پایین! الان دنیای نتورک و شبکه ست، کنج کتابخونه نشستن دیگه جواب نمیده اگه ناراحتی که شبکه جای عمق نیست بیا و یه شبکه عمیق بساز اما بکن از اون کتابخونه....خلاصه....این ریدر هم داستان عبرت آموزی شد برای خودش. دوست دارم زودتر ببینم پروژه ی بعدی گوگل اینا چیه
پ.ن. تو مدیریت یه مبحثی هست به عنوان عمر سازمان. هر سازمانی بعد از به اوج رسیدن حتماً می میره. تنها راه نمردن اینه که یه خلاقیتی به کار ببری اونم تا وقتی که تو اوج هستی و به مرگ طبیعی نمردی تا به حیات ادامه بدی، اگه زمان طلایی تو از دست بدی کارت تمومه. خلاصه از هر زاویه که نگاه می کنی تغییر تو ریدر منطقیه، بحث اینه که این تصمیم جدید چقدر درست بوده که اونو زمان نشون میده
نظرات