هیچ حسی به خوبی حس انجام دادن یه کار نا تموم نیست،  بعد از هزار سال یه قرار قدیمی با دوستام گذاشتیم و به کمک بللی یه زمین اجاره کردیم و والیبال و بسکتبال بازی کردیم، خیلی خوش گذشت، ، خیلی خندیدیم :)  کلاً ورزش های تیمی خیلی خوش می گذره، جالبیش اینه که همه تو مدرسه از راهنمایی کلی والیبال/ بسکتبال بازی کردیم اما تعداد آدم هایی که بعد از دوران  تحصیل ، این ورزش ها رو ادامه می دن خیلی کمه،  فکر کنم علتش همون علت زبان یاد نگرفتن تو مدرسه ت، از بس که روش های آموزششون قویه! به هر حال ما با تعداد اندک  رفتیم ورزش کردیم  و خوش گذشت، شما هم  امتحان کنید، کیف میده
پ.ن. آقایون البته تو این زمینه پیشکسوت هستن، زیاد دیدم پسرهایی که زمین فوتبال می گیرن و بازی می کنن، بارک الله بهشون، و یه بارک الله دیگه بهشون که راحت تر دور هم جمع می شن نسبت به دخترها
پ.ن.2. به هر حال گفتم بذار یه بار تو این وبلاگ از آقایون هم تعریف کرده باشم، جای دوری نمی ره

نظرات

امیر گفت…
ای وای! راضی به زحمت نبودیم به قران!
‏مريم گلپايگاني گفت…
سلام سلام چه جالب منم از كساني بودم كه راهنمايي و دبيرستان تو تيم واليبال بودم 3 تا مدال هم گرفتم ولي بعد از دوران دبيرستان گذاشتم كنار البته علتش ساييدگي 2 زانو بود :)

پست‌های معروف از این وبلاگ

غم قورت داده شده