- هزار تا فکر تو سرمه که چون تعدادش زیاده به مرحله ی انجام نمی رسه :).
- بللی بلاگ زده دوباره، لینکش همین بقله/ بغله! (واقعا ً من این لغتو یاد نمی گیرم) به اسم گربه ی وا مانده در جعبه (من این اسمو براش گذاشتم، اسم اصلیش یه چیزه دیگه ست دو نقطه دی) اگه دوست دارید بدونین داستان گربه ه چیه یه سر بهش بزنید، نوشته هاش جالبه.
- بعد از مدت ها کاردینالو دیدم و بهم گفت یه کاری رو پیگیری کنم، نمی دونم چرا نمیشه باهاش حرف زد، نمی فهممش، بدم نمیاد سرشو بکوبم به دیوار همینجوری، شاید ذهن خودم آروم شه.
- نگار هشت روز؟؟؟؟؟ واقعا ً ؟؟؟ این چه وضعیه؟؟؟؟؟؟
- بله اعتراف می کنم اونم با صدای بلند، زندگی در تهران بدون ماشین واقعا ً وحشتناکه، من رسما ً آرایشگاه/ اسپا/ خونه ی بللی/ لوت و پوت و....نمی رم چون یا رفتش خیلی سخته یا برگشت که البته به خاطر ترافیک یا نبود تاکسیه...فقط می رم سر کارو میام، عزا گرفتم شب یلدا چه جوری برم خونه ی خاله؟؟؟ حالا برگشتش با خانواده هستم اما رفتشو چه کنم؟؟؟؟ فکر کنم برم خونه ی انسی اینا چتر بازی با ماشین اونا بریم :) بله این بهترین راهه.

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد
حجم تغییرات تو تهران خیلی زیاد شده، در حدی که یه مدت کوتاه به یه محل سر نمی زنی بعدش یه عالمه تغییر توش می بینی و هی باید به خودت بگی جای فلان مغازه چی بود؟ این ساختمونه نماش چه رنگی بود؟ صاحب سبزی فروشیه چرا عوض شد؟؟ و قس علی هذا..... گاهی خسته می شم از این همه تغییر، اونم بدون اینکه با من هماهنگ کنن و یا خبر بدن، شاید با کسی کاری داشتم، شاید دلم می خواست عکسی بگیرم....یادم باشه این سری که شهردار شدم بگم اعلام کنن اول دو تا دو هفته هیچ کس به هیچ چیز دست نزنه، یه کم که آروم شد همه چیز بعد بگم ادامه بدن هر غلطی که دارن انجام می دن رو پ.ن. خیلی بده بری و نتونی خونه ی مادربزرگتو پیدا کنی ....
بیشتر بخوانيد