غم قورت داده شده

فقط همین طوری یه چیزهایی رو باید بنویسم و بعدا ً وقتی بهداشت روانیم اوکی بود مسئولیتشو قبول نخواهم کرد :) :

- بسیار هر روز به اینترنت معتادتر می شم، یه اتفاقی که این روزا می افته اینه که تا وبلاگ هایی که دوست دارمو سر نزنم نمی تونم اینجا چیزی بنویسم، مخصوصاً نگارو حتماً باید بخونم بعد با خیال راحت بیام اینجا و نمی دونم چرا حس می کنم باید اینجا بی محابا بنویسم فعلاً که دارم جلوی خودمو می گیرم که این فاجعه ی انسانی اتفاق نیفته اما از خودم خیلی مطمئن نیستم، شماها تا حالا اینطوری نشدید؟

- چه سبک شدن حس خوبیه، به دوستم گفتم که از دستش ناراحت شدم و معلوم شد که سوء تفاهمی بیش نبوده، نمی خواسته زندگی من و خراب کنه اما نمی دونسته که اینطوری بیشتر من درگیر و ناراحت بودم، خدا رو شکر که حل شد، بعد از مدت ها حس کردم که بالغم و با یه آدم بالغ حرف زدم.

- لعنت به ادبیات لعنت به علوم انسانی لعنت به روانشناسی لعنت به محیط کار الگو گرفته از غرب اونم وقتی آدم هاش فقط ادا در میارن :) (یکیش خودم)، اصلاً خاک بر سر این "آگاهی" و "شعور" و "روابط عمومی" و....، این قدر که این روزا که حساس شدم این مفاهیم اذیتم کننده می شن، وقتی جواب پیدا نمی کنی این چیزا درد سر می شن، این قدر که این مفاهیم گول زنندن، می ری تو جامعه می بینی خبری نیست، فقط مادیات حرف اول و می زنه و ایمان و اعتقاد آدم ها برای به دست آوردن اون مادیات، خاک بر سر من که گول جذابیت مسخره ی این دنیای غیر واقعی رو خوردم.

- یعنی جزقله؟ بچه ها :) عالیه رسما ً، تا حالا کسی با من اینطوری حرف نزده بود، این قدر تو لحظه از من انرژی نگرفته بود که بشه دو دقیقه باهاش حرف زد، فکر کنم 6/7 سال از من کوچیکتره اما تجربه هاش بسیار دقیق و عینی اند، از اون قیافه ها که نشه ازشون فیدبک گرفت، از اون ذهن گیج ها که به حرفت گوش نمیده سوال خودشو می پرسه، همین جزقله بچه به من می گه " ما که move on کردیم شما هم move on کنید" آخ! که اینم فهمید من بلد نیستم move on کنم، چیزه خاصی نیست نگران نشید با هم داشتیم راجع به متالیکا حرف می زدیم :)، بحث بحث زندگی بود نه موسیقی....اه یادم رفت، خاک بر سر فلسفه، علوم انسانی و امثالهم.

- میشه فردا روز خوبی باشه؟ خواهش می کنم......