غم قورت داده شده

هفته ی پیش اکثراً صبح ها با برادره صبحانه خوردم به همین خاطر تمام مدت همدیگرو از اتفاق های جدید و برنامه ها آپ دیت می کردیم و منم اون وسط ها بهش گیر می دادم و یه کم خواهر بزرگتر بازی در می آوردم. اون از حرکاتی که تو باشگاه انجام میداد می گفت (بچه ام جدی داره میره باشگاه اخیراً) که "نشر خم اینطوریه و جلو پا ماشین یعنی این و جلو بازو سیم کش برای فلان چیز خوبه" و منم غر میزدم که برای چی تو باشگاه ها میگن پروتئین بخورید و ول کن این حرف ها رو، یا اینکه این حرکت یوگا هم همین کارو می کنه و...حرف های اون که تموم میشد یا وسط حرف هاش منم از کارها می گفتم و فکر ها و اندیشه های جدیدم مثل اینکه چقدر خوبه که یه کم که هوا سرد شد شوفاژ حمام رو زود روشن کردیم و من عاشق حماممون شدم این روزا و خب برادره هم بسیار تایید کرد و جفتمون خوشحال شدیم از این قضیه. شما چی حمامتونو تو زمستون دوست ندارید؟؟؟ من عملاً می تونم تو حمام زندگی کنم، صبح ها که به خاطر حمام گرم از خواب بیدار میشم و اصلاً نمی ذارم مادر حتی در روزها ی گرم دست به شوفاژ بزنه، یعنی صبح ها بدون حمام شوفاژ دار نمیشه بیدار شد، بنظرم این روزا حتی بیشتر مسواک می زنم، همین طوری بیشتر تو حمام هستم، آرایش و پاک کردن آرایش هم تو حمامه، ولم کنن اونجا کتاب هم می خونم یا کامبیزو می برم کارامو انجام بدم. یادمه بچگی ها که آگاتا کریستی می خوندم تو مقدمه ی یکی از کتاب هاش می گفت که ایشون در حمام داستان نویسی می کردن، الان کاملاً درکش می کنم و احتمالاً اون هم حمام شوفاژ دار دوست داشته.
پ.ن. من واقعاً سعی می کنم در مصرف انرژی صرفه جویی کنم، ما الان دو ساله که شومینه روشن نمی کنیم و شوفاژ در مواقع ضروری روشن می کنیم اما از این شوفاژ حمام نمی تونم بگذرم شرمنده.