غم قورت داده شده

- تازه تر هم اینکه موقع خونه تکونی یا کلاً کار یدی (سلام فرزین) تو اتاقم عود روشن می کنم به همراه موسیقی ای که حسش میاد، امروز حس سنتی- ایرانی داشتم، شدیداً این ترکیب و پیشنهاد میکنم: اول سی دی چهار مضراب استاد پایور با تمبک نوازی استاد تهرانی وقتی شاد شدید و انرژی گرفتید می تونید برید سراغ سلانه ی علیزاده، این خون تکونیه یادم انداخت که آرشیوم و چقدر دوست دارم و چقدر یادم رفته چی دارم. سلانه یکی از اون از یاد رفته ها بود. "سلانه" سازی که سیامک افشاری با همکاری علیزاده (ی عزیزم) "با الهام از تصاویری (تاریخی) از یک نمونه ساز زهی مضرابی دسته بلند که در اصل دارای سه سیم و سه گوشی بوده" ساخته، این ساز از خانواده ی تنبوره، با تغییراتی که سازنده داده تونسته رنگ آمیزی صدای بیشتری داشته باشه، می تونم بهتون بگم صدای رویایی داره این ساز به خاطر کاسه ی نسبتاً بزرگش (هر چی از سه تار بزرگتر باشه نسبتاً بزرگه :)) و سیم های بم، به قول ویکی پیدیا این "ساز ترکیبی از بربط و سه تار"ه، خلاصه شدیداً توصیه می شود. خب اگه با سنتی- ایرانی مشکل دارید خدمتتون عارض بشم که هفته ی قبل با Death Magnetic متالیکا خونه تکونی کردم :) اما جدی اگه دنبال آرامش و تلطیف روح هستید از نوازندگی بزرگان موسیقی خودمون بهره بگیرید. جواب میده شک نکن! ضرر نمی کنی!
- هفته ی پیش اگه کسی بهم می گفت سال نو مبارک خیلی جدی جوابشو نمی دادم، حس عید نداشتم با زمان در حال مقابله بودم، هنوز امیدوار بودم زمستون داشته باشیم (خب برف خاصی ندیدم امسال) اما خب وقتی یه صبح از خواب بیدار شدم و برگ های تازه جوونه زده رو دیدم ( وای قربون اون رنگ سبزتون برم من) دیگه باورم شد،بیا ای سال جدید بیا که سال قبل خیلی گند بود.
- آقا اسراف نکنید، نکنید آقا جان اینقدر آب هدر ندید (ندیم) گلوبال وارمینگ که شد بدبخت شدیم رفت حداقل بذارید (بذاریم) یه چیکه آب بمونه برای اون تابستون، وای که چقدر از دست کدبانوهایی که به هوای خونه تکونی کل خونشونو بیست بار با آب شستن حرص خوردم اگه اصلاح نشید (نشیم) سال دیگه خونه تکونیو تحریم می کنم (جدی). کلاً وسواس عجیب محیط زیستی گرفتم، قبلاً هم داشتم اما قابل کنترل بود اما این روزا می زنم می کشم هر کی و که حواسش به محیط زیست نیست.