- خب نمی دونم اسمش چیه؟ بعضی ها بهش می گن کودک درون من بهش می گم اژدهای خفته...خلاصه هر چی که هست مال من بیدار شده و این روزا متحیرم کرده. غلط نکنم مال این هوای لامصبه. آروم قرار ندارم، تمرکز ندارم و در حد یه بچه ی چهار ساله لجباز، خودرای و کله شق هستم. مستعد عاشق شدن هستم در حذ بنز...
- در همین راستا در چند روزه گذشته دوبار رفتم بام تهران که بار اول بعد از پیچ اول بارون و تگرگ و رگبار و تجربه کردم. هوا وحشتناک عالی بود.
- حسن ریوندی: پدیده ی جدید جمهوری اسلامی ( به قول پالپ ). یه کسیه تو مایه های ماهی صفت و دارودسته من واقعن خوشم اومد ازش.
- من واقعن چی کار کنم؟؟؟ چند ماهه که واقعن در اوج چاقی هستم. اصلن عکس های این چند وقته رو دوست ندارم. واقعن مثل حامله ها هستم و صورتم ورم داره. همه ی همکارهای قدیمی که جدیدن منو می بینن کاملن حرفامو تایید می کنن. تا حالا رژیم نگرفتم و اصلن از این کار خوشم نمیاد.کمک
- زندگی سخته این روزا....تابستون سختی بود امیدوارم پاییزش بهتر باشه. راستی عید فطر هم مبارک، امسال خیلی منتظر ماه رمضان بودم، زود گذشت مثل بقیه ی زندگی.... یه عالمه هم غر دارم اما به قول خودم که داشتم به دوستم می گفتم، دیگه سر شدم، بی خیال شدم، حسمو از دست دادم، فشار و ناراحتی بیش از حد تحملم شده به همین خاطر وقتی بیشتر میشه دیگه تاثیر گذار نیست، البته این خوب هم هست...از یه جایی به بعد کرخت شدم

نظرات

‏MisS nc گفت…
آره در حد گاو ماده چاق شدی.
آدم حالش بد میشه تو رو میبینه. زودتر به فکر رژیم باش . اگه حذفای فریبا جون ( مرجع تقلید) رو گوش میداد و مسخره بازی در نمیاوردی ، الان باربی بودی.
مهر ۰۱, ۱۳۸۸ ۱:۱۳ بعدازظهر
ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد
حجم تغییرات تو تهران خیلی زیاد شده، در حدی که یه مدت کوتاه به یه محل سر نمی زنی بعدش یه عالمه تغییر توش می بینی و هی باید به خودت بگی جای فلان مغازه چی بود؟ این ساختمونه نماش چه رنگی بود؟ صاحب سبزی فروشیه چرا عوض شد؟؟ و قس علی هذا..... گاهی خسته می شم از این همه تغییر، اونم بدون اینکه با من هماهنگ کنن و یا خبر بدن، شاید با کسی کاری داشتم، شاید دلم می خواست عکسی بگیرم....یادم باشه این سری که شهردار شدم بگم اعلام کنن اول دو تا دو هفته هیچ کس به هیچ چیز دست نزنه، یه کم که آروم شد همه چیز بعد بگم ادامه بدن هر غلطی که دارن انجام می دن رو پ.ن. خیلی بده بری و نتونی خونه ی مادربزرگتو پیدا کنی ....
بیشتر بخوانيد