غم قورت داده شده

- یعنی فقط پول های منه که داره توم میشه یا شماها هم مثل من بی پولید این روزا؟؟؟
- یه تصمیم وحشتناک بزرگ گرفتم، این شب های قدری دعا کنید که عاقبتش به خیر باشه. خودمم نفهمیدم چی جوری جرات کردم.
- کارم گیره! هم سر مورد بالا و هم یه مورد دیگه. دعای مخصوص پیلیز.
- عاشق قانون مورفی هستم؛ کم دردسر داشتم سرما هم خوردم ( نترسید رفتم دکتر خوکی نگرفتم ) طبق معمول فشارم یه رقمی شد و آمپول و....
- این روزها برای تجدید روحیه چی کار می کنم؟ آرشیو بلاگ پالپ فیکشن می خونم، امتحان کنید در حد مرگ خنده داره.
- رییسم مستقیم سابق و یادتونه که؟ دوشنبه صبح به مقصد لندن پرید، شب قبلش پیشش رفتم ، خوبیش این بود که هر دو حس خوبی نسبت به هم داشتیم و از تجربه ی مشترک راضی بودیم.
پ.ن. بعضی موقع ها که احساس ترس می کنم یا با یه چیز نا شناخته رو به رو می شم و حوصله ی ناشناخته نداشته باشم چنگال های خرچنگیم به کار می افتن. گارد می گیرم در حد بنز و خودم و خشک و بی احساس و وحشی نشون می دم. کلن کانال های ارتباطی و می بندم یه لحن خشک و سرد میشینه تو حرفام. صمیمی ترین دوست ها ازم فرار می کنن چه برسه به غریبه ها که روزای خوبه منو ندیدن. کسی جرات که نه تمایل نخواهد داشت که بپرسه روزت چطور بود چه برسه به سوال های شخصی...اما اگه بخوام اگه خوب باشم کنار مزخرف ترین ها هم برای مدت کوتاه می تونم نقش بازی کنم....چیزی که الان برام سواله اینه که من چه وقت هایی اینطوری می شم. وقتی کسی چنگال پنهانشو بهم نشون میده یا به کسی ربط نداره به موده خودم بر می گرده؟ یه جاهایی که مطمئنم که بعضی ها با کاراشون من و مجبور به این نوع دفاع می کنن ( بهش بگم جنگ سرد؟؟ چون رابطم فیریز می شه با طرف دقیقن! ) اما یه جاهایی طرف نمی جنگه علنی پس چرا اون روی منو بالا میاره؟؟؟ همین الان داغه داغ یه بنده خدایی از اون چنگال های من شکایت کرد، سکتش دادم توپ، خودم حواسم نبوده چه بلایی سرش آوردم... اما باید بپذیره دیگه...بعضی روزا من اون چنگالهای کوچیکمو جلو روم می گیرم تا به کسایی که اعتماد ندارم اجازه ندم تو چشمامو نگاه کنن ببینن که چقدر ترسیدم.... تا حالا چشمای خرچنگ ها رو دیدید؟؟؟