غم قورت داده شده

خب دوباره امروز هم در تلاش برای بازگشت به زندگی بودم، از صبح هر کاری رو خواستم شروع کنم دیدم نمیشه یه چیزی کم بود....دیدم احتیاج دارم همه چیز و از اول شروع کنم...برای همین طبق معمول اومدم سراغ کامپیوتر و شروع کردم به تمیز کردن مانیتور..هر زمان می خوام چیزی و شروع کنم تا بتونم متمرکز بشم از سه تا چیز باید شروع کنم...یا باید کشوی کتابخونم و بریزم بیرون و مرتب کنم یا کیف دستیمو بریزم بیرون یا شروع کنم به تمیز کردن میز کامپیترو کیس و منیتور..خب امروز از کامپیوترشروع شد بعد دیدم نمیشه، کل اتاق و گردگیری کردم، درز پنجره ها، کتاب های رو میزم لوازم آرایش رو میزه توالت همه چیز و همه چیز...واقعن باید همه چیزو می صابیدم، در همین راستا بدون توجه به تموم شدن این "مواد تمیز کننده ی کامپیوتر" با اسکاچ و مایع ظرفشویی افتادم به جونه کیس و مانیتور...مامان اومد و تایید کرد که کارم خوب بوده...جا تو اتاق کمه...باید سریع برم از این کشوها بخرم که وسایلم و بذارم توش...حداقل الان حالم بهترم...البته یه عالمه کار دیگه هم دارم اما برای شروع خوب بود...امیدوارم حالا که به جای استراحت،روزه جمعم اینطوری گذشته حداقل هفتم هفته ی خوبی باشه (خیلی که پرتوقع نیستم، نه؟)...الان که اتاقو نگاه می کنم و سیم های تمیز و آینه براق و که می بینم ذوق میکنم، دروغ چرا لوستر و یادم رفت تمیز کنم اما جهنم هفته ی دیگه D: ...یکم نگران وسایل برقی هستم همین الان که کامپیوتر منفجر نشد خودش خیلیه...خب من برم سراغ کیف و کشو...نامردم اگه کارامو انجام ندم...تازه دو تا گزارش نصفه هم دارم و چند تا خرید....ولش کن بذار اول برم دوش بگیرم....شماها جمعه چی کار کردید؟؟؟
پ.ن. من به کارام می رسم مگه نه؟؟؟؟ D: