خوب روز آخر تعطیلات هم با دوستام بودم. این دفعه جاتون خالی رفتیم صبحانه، باغ موزه دکتر حسابی. از ایده ی صبحانه رفتن خیلی داره خوشم میاد. امیدوارم صبحانه خوریهایی نزدیک به محل کار پیدا کنم که بتونم ادامه بدم، بعدش رفتیم "سوپر استار"!!! یعنی رسمن این فیلم مزخرف بود. واقعن نکنه مشکل از منه؟؟؟ من نمی دونم این داورهای جشنواره چی فکر کردن امسال؟؟؟ هیچ چیز جدیدی تو این فیلم نبود و تقریبن اون قسمت هایی که "رها" و شهاب حسینی با هم دیالوگ داشتن و شهاب تحت تاثیر حرف هاش قرار می گرفت قیافه ی من اینطوری بود( معلومه چه طوری دیگه؟؟)!!! تا حالا کسی این قدر حرف های قشنگ و اساسی و به این گندی جلوی روم نگفته بود!!
خوب تعطیلات تموم شد با این که به نظر من واقعن کم بود!!! استارت چند تا کار مهم و زدم که می تونستم بیشتر روشون کار کنم که تنبلی نذاشت، ولی در مجموع بد نبود. خوب فکر کنم بد نباشه به خاطر بشریت هم که شده این هفته رو مثل آدم برم سر کار و کار کنم و زندگی معمولی داشته باشم با کسی هم بیرون نرم که به کارام برسم.
امیدوارم سال موفقیت آمیزی برای همه باشه و در کنار شادی ها و سختی هاش بتونیم زندگی کنیم و طعم معجزه های خداوند رو بچشیم( این قسمت آخر بیشتر جهت یادآوری برای خودم بود)
راستی فردا کلاس یوگا هم شروع میشه. هیجان زده ام براش.
من برم وسایل فردا رو مرتب کنم کیف و کتاب و سر رسید جدید و ساک ورزش. حس اول مهر و دارم، خوشحالی به اضافه ی کمی دلشوره، انگار از فردا سال تازه داره شروع میشه و من 14 روز خوابیده بودم. همگی موفق باشیم. آمین

نظرات

پور پدر گفت…
ای بابا من از جلو موزه اش رد شدم ها!!! از بس خلوت بود فکر کردم تعطیله!!
کلا فیلم ایرانی نهایتا باید تو خونه و رو مبل دیده بشه در غیر این صورت موجب خسران است ( تازه خوب هاشو گفتم!)
امیرحسین گفت…
جالبه. امروز دو تا وبلاگ خوندم یکی گفته سوپراستار بهترین فیلم بوده و یکی بد گفته ازش. چقدر سلیقه ملت مختلفه!
*
من عاشق اینم که یکی من رو دعوت به کله پاچه کنه یه روز صبح و تا خرخره بخوریم! تا حد مرگ!
MisS nc گفت…
بالاخره رفتیو صبحانه خوردی ؟؟
خدا رو شکر.
کچل کردی ما رو .
‏ث.ج گفت…
یک شنبه می خواستم برم سینما، فیلم سوپراستار. همونروز اومدم وبلاگ تو، خللاصه بیخیال سوپراستار شدیم و رفتیم فیلم بیست. ای، با نظر تو موافقم بد نبود، یه جاهاییش لوس بود، همه شخصیتهای فیلم انگار یکی بودن که تکرار شده، بس که به هم شبیه بودن. مردن رئیس تالار هم تو آخر فیلم لوس بود. اما سوژه فیلم رو دوست داشتم و بازیگرها هم خیلی قشنگ بازی می گردند.
;)

پست‌های معروف از این وبلاگ

غم قورت داده شده

Adrenaline Addiction