اوه بمیرم! چه جوری این پست قبلی رو خوندین؟ چی نوشتم من؟ "ساری" تو اون لحظه بهتر نشد، کلی هم مجبور به خود سانسوری شدم، در نتیجه بهتر از این نشد (البته فرداش همه چیزو رو کاغذ ریختم راحت شدم)
بعد از جریان این پست قبل یه روز به خودم اجازه ی ناراحتی و بی حوصلگی و کرختی دادم بعد هم سعی کردم خودم و جمع و جور کنم. پنج شنبه صبح هم یه کم با رییس صحبت کردم و نتیجش این شد که یه جاهایی چقدر خوبه که رییس مستقیم آدم یه زن باشه و نتیجه ی بعدیش این شد که به قول کاردینال یا یه چیزو کامل تعریف کن یا اگه نصفه تعریف کردی انتظار درک از کسی نداشته باش.
در راستای تطابق تاریخ فرانسه با دنیای معاصر یه نمونه ی ناب "کولبر" خزانه دار لویی چهاردهم پیدا کردم. یکی دیگه از مدیران ارشدمه. به این یکی دیگه جرات نمی کنم بگم راجع بهش چی فکر می کنم D:
یه کتاب جدید خریدم خدا : " باخ، بتهوون و باقی برو بچه ها"
هنوز "دن آرام" تموم نشده و من همچنان در کف داستان و ترجمه ی شاملو هستم. به اندازه ی یه قزاق واقعی فحش یاد گرفتم و درگیری این روزهام اینه که اگه من جای گریگوری بودم چی کار می کردم؟؟ می رفتم پیش آکسینا یا ناتالیا؟؟؟ بولشویک ها، سرخ ها....اصلن انتخاب خیلی سخته...گریگوری با این همه درگیری باید بره تو دن آرام خودکشی کنه.
بازاره محک خیلی خوب بود فقط آخرش جنازه بودم. این سری غرفه ی جواهرات بودم. مرسی از همه ی دوست های خوبی که اومدن.

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد

Adrenaline Addiction

متوجه ی بیماری م شدم احتمالاً تشخیصم صد در صد درست نیست اما به نظرم علتی که من کارهامو می ذارم دقیقه ی 95 فاینال می کنم و از این همه فشار کاری و تسک باز خوشم میاد احتمالا اعتیاد بیش از اندازه م به آدرنالینه....می تونه علت های دیگه ای هم داشته باشه اما بعد از 36 سال تازه چند هفته ست که اینو فهمیدم. یه کم راجع بهش خوندم دیدم اولین قدم اینه که مثل هر نوع اعتیادی دیگه قبول کنی که معتادی- بعد بخواهی که بذاری کنار و آخر سر هم اینکه اونجاهایی که این اعتیاد مضر هست رو شناسایی کنی و سعی کنی درمان کنی و گر نه با این سن و سال نمیشه کل عادت ها رو عوض کرد. خلاصه اینکه فیدلر هستم، یک معتاد 
بیشتر بخوانيد