غم قورت داده شده

خوب وقتی هم که خودم دوست دارم بیام پست بذارم دست تقدیر جلومو می گیره. "مودممون" برای بار چهارم در تاریخ سوخت. مامان زد تو پریزه برق و تموم، و یه ده روزی طول کشید تا برادر عزیز ببره درستش کنه، منم که نابود بودم کلن و نرفتم دنبالش.سر کار هم شبکه ویروسی شده رییس بزرگ میگه چون فرهنگ ندارید دیگه اینترنت بی اینترنت. شماها پیشنهادی ندارید که چه جوری میشه مخشو زد و بهش اطمینان داد که به خدا کامپیوترها ویروسی نمیشه و اینترنت و را بندازه؟
دوست خوب نعمت بسیار بزرگیست که امیدوارم خدا هر تنبیهی برای من داره توش برنامه ی گرفتن دوستای منو نداشته باشه. یکی از دوست جونای گلم هفته ی پیش بلیط جشنواره داد بهم. من و مامان هم رفتیم فیلم "امشب شبه مهتابه" فیلم متوسط بود.حوصله ی نقد فیلم ندارم.الان مهم سینماشه. اعتراف بزرگ این که از بعد از بازسازی سینما آزادی نرفته بودم که به لطف دوست گرامی اتفاق افتاد و تبدیل شد به جایی که من خیلی دوست دارم. عاشق کافی شاپ های هر طبقشم. شدید به همگان توصیه می شود.
می رم سر کار میام. بعضی روزا می خوام برم همه چیز و به هم بریزم بعضی روزا هم اون قدر شارژ می شم که نمی فهمم کی روز تموم شده. اما در کل خوش اخلاق ترم البته می دونم که موقتیه برای همین با خیال راحت اینجا گفتم و نگران نیستم چون گفتم برعکسش اتفاق می افته، چون می دونم که حتمن اتفاق می افته! از آخرهای این هفته که دکتر مقاله ها رو بده دوباره شروع می شه D:
کلاس سه تارم و دوست دارم همین طور استادش و. ایشالا که برسم مثل آدم تمرین کنم. این روزا تا تعطیلی پیدا می کنم می خوابم. خیلی می خوابم. خودم به خودم شک کردم....
داشتم می گفتم استاده خیلی با حاله. نه به خاطر اینکه کارش خیلی خوبه و این حرف ها نه! تو این قسمت نظری ندارم هنوز.اما برام جالبه. این آدم هایی که تو یه کار خاص تبحر پیدا می کنن و رنگ و بوی اون کارو می گیرن برام جالبن.اخلاقاشون، مدل حرف زدنشون....حالا تکه کلام های استاده بیشتر اومد دستم میام براتون می گم. اما ادبیاتش برام جالبه و همین طور برخورداش، خیلی مهربونه و من منتظرم ببینم تا کی می خواد منو تحمل کنه. یاد استاد خوشنویسیم می افتم. اونم خاص شده بود
می رم سر کارو میام. روزهای آخر سالم داره آروم می گذره(ان شاء الله). شاید خوبه شاید بده هر چی هست چیزی نیست که منو راضی کنه. یه حس مزخرف دارم از این مدل ها که "باید یه کاری بکنم" اما فعلن می رم میام. با کاردینال و یه رییس دیگه وقت می گذرونم. با هم اتاقیم موسیقی رد و بدل می کنم زمانهای بی کاری با مدیر عامل پینگ پنگ بازی می کنم، از یه طبقه به طبقه ی دیگه می رم تو اتاق هر کی هم میرم میگم "اومدم مهمونی" و باید ازم پذیرایی کنن....می گذرونم برای خودم! نمی دونم شاید بعد از یک سال و نیم کار سنگین بد نباشه یه مدت تو حاشیه باشم! اشتباه نکنیدا کار می کنم اما واقعن در حاشیه!!! چیزی که خیلی وقت بود فراموش کرده بودم.
نمیدونم درسته یا نه. می گن ماه محرم صفر سنگینه. همیشه سعی کردم بگم نه.همه ی ماهها مثل همن. اما خودم دو تا تصادف داشتم. یه بار که زدم به یه پیکان. یه بار هم مسافره آژانس بودم. چند تا از آشناهای خودمون و دوستامون هم فوت کردن. خلاصه نمی دونم به محرم صفر ربط داره یا نه فعلن که اتفاق افتاده. یخود پروردگار رحم کنه.
بازی لوس پرسپولیس استقلال و دیدید؟؟؟ حالم به هم خورد و نیمه ی دوم و خوابیدم. اصلن هم مهم نیست که نیمه ی دوم بهتر بازی کردند این خانه از پای بست ویران است!