موضوع ندارم

ذهنم منظم نیست فقط بگم که آره پنجشنبه ی پیش اینجا خوب بود تجربه ی جالبی بود فقط باید بنویسمش که یادم نره.راستی سر رسید کرم رنگم تموم شده دیگه تو یه سبز رنگ می نویسم.پنج شنبه یکی رو دیدم که فکر نمی کردم دوباره ببینمش.مهم نیست که چقدرنقشش تو زندگی من کمه مهم اینه که چقدر دنیا پر از شگفتیه.تنها چیزی که اذیتم می کنه که من نمی تونم این شگفتی ها رو به خوبی ادامه بدم یه جایی یه جوری یه کاری می کنم که بزرگی اون اتفاق از بین می ره یا یادم میره یا برام کمرنگ می شه یا ادامه ی داستان به اون اندازه شگفت انگیز نمی مونه.شدیدن این روزا به این موضوع دارم فکر می کنم و علت یابی می کنم که حداقل نقش من تو خرابکاری کمتر بشه.خیلی سخته بیشتر توضیح بدم خودت بگیر مطلب و لطفن

شنبه اینجا رفتم که دوست داشتم مخصوصن قسمت دومشو.خیلی خوشحالم که دوستام برای اینجا مطلب می نویسند و این قدر پیشرفت کردن.باعث شدن که من یه کم به فکر مطالعه ی بیشتر بیفتم

فردا این کنسرت و میرم.امیدوارم کارهام انجام بشه که با خیال راحت برم

من فردا مانتو شلوار سفید پیدا می کنم که شنبه کلاس مراقبه ی یوگا برم یه عالمه علامت سوال

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

غم قورت داده شده