رفتم کنسرت تنبور علی اکبر مرادی که تنبور می زد و یه آقای جوونی که از ترکیه اومده بود.البته قسمت اولش فقط این دو تا بودن و بعد از آنتراکت نی و دف هم اضافه شدن و نغمه های کردی زدند


چند روز بودش که تو حال و هوای تکنوازی و موسیقی ایرانی بودم که خبر این برنامه رسید و من با کله رفتم.قسمت اول که دونوازی

تنبور و باقلاما بود و خیلی دوس داشتم و بسی چسبید.اصلن دوس نداشتم زود تموم شه.بخش دوم و کردی می خوندن. خدا رو شکر بروشور داشتیم و مضمون شعرها ترجمه شده بود.باقلاما برام جالب بود شبیه دیوان بود اما فکر کنم با دسته ی کوتاهتر.نقشش کمرنگ بود متاسفانه.هنوز نرسیدم ولی دوس دارم یه ذره برم دنبال کارهای این دو تا و پرس و جو کنم


راستی این سایت یه مجله ی موسیقی تونستید سر بزنید و مجلشو تهیه کنید.کارشون درسته




جمعه رفتم محک.بسیار خوش گذشت.این دفعه میز اسباب بازی مال من بود البته به همراه یه خانم دوست داشتنی قدیمی محکی.فروش خوب بود خدا رو شکر البته به کمک دو نفری که دفعه ی پیش هم کمکم کرده بودن برای جذب مشتری.چند تا از دوس جونام زحمت کشیدن اومدن و کمی پیاده شدن :)بر اساس شایعات موجود دفعه ی قبل میز من از لحاظ فروش رتبه ی دوم و داشته. آمار این دفعه رو ندارم هنوز.خدا رو شکر این بار سوتی خاصی ندادم امیدوارم چیزه جدیدی هم پیش نیاد.گاد عزیز پیلیز هوای آبروی ما رو داشته باش




فردا نوبت کلاس چوبه.نگاری دوس دارم از کارم عکس بگیرم اما هنوز نشده.در اولین فرصت




این روزا وضیعت کاریم شدید گره خوردس.مانگین روزی 10 ساعت در حال کار هستم.به کمک گاد نیازمندم بد




هنوز نرسیدم برم سراغ کتاب های معرفی شده.از نگار و شتر ممنون هزار تا




یکی نیست به من بگه متن پستت و از قبل بنویس که این قدر فارسی سلیس ننویسی :) همه رو شرمنده کردم با این همه درست و سلیس

نوشتن




پی نوشت: الله اکبر که امروز سر کلاسم حرف پسر شجریان بود و این مجله راجع بهش مقاله داره.ایول تازه سایت علیزاده رو هم لینک داده












نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد
حجم تغییرات تو تهران خیلی زیاد شده، در حدی که یه مدت کوتاه به یه محل سر نمی زنی بعدش یه عالمه تغییر توش می بینی و هی باید به خودت بگی جای فلان مغازه چی بود؟ این ساختمونه نماش چه رنگی بود؟ صاحب سبزی فروشیه چرا عوض شد؟؟ و قس علی هذا..... گاهی خسته می شم از این همه تغییر، اونم بدون اینکه با من هماهنگ کنن و یا خبر بدن، شاید با کسی کاری داشتم، شاید دلم می خواست عکسی بگیرم....یادم باشه این سری که شهردار شدم بگم اعلام کنن اول دو تا دو هفته هیچ کس به هیچ چیز دست نزنه، یه کم که آروم شد همه چیز بعد بگم ادامه بدن هر غلطی که دارن انجام می دن رو پ.ن. خیلی بده بری و نتونی خونه ی مادربزرگتو پیدا کنی ....
بیشتر بخوانيد