نمی دونم چرا هی یادم می ره راجع به کلاس مجسمه سازیم بگم.من بهش می گم کلاس چوب.دوسش دارم زیاد.البته چون یه بار در هفته بیشتر نمی رم پیشرفتم نسبت به بقیه کمتره اما برام مهم نیست.بعد از یاد گرفتن مقدمات شروع کردم به کار کردن یه پرتره.از توی یه کنده چوب گردو گردی سرشو درآوردم و الان دارم ریز ریز رو صورتش کار می کنم
*******
کلاس یک شنبه سه شنبه هاست.من فقط سه شنبه ها می رم.دو سه هفتس سه شنبه ها خلوت تر شده و من بیشتر دوست دارم.بد بهم آرامش می ده این کار کردن با چوب.نه چیزی به نرمی گل نه به سختیه سنگ فقط چوب.به این نتیجه رسیدم با شخصیت من جور تره.خلاصه جاتون خالی.گاد عزیز هلپم کن که صورتم خراب نشه دوسش دارم
*******
جمعه محک خیریه است.منم میز دارم فکر کنم.اگه تونستید بیایید
*******
چرا کسی باورش نمی شه و کمک نمی کنه.کتابام تموم شدن نمی رسم برم کتابخونه.خسته شدم از بس سه تفنگدارم و خوندم.سریع کتاب خوب پیشنهاد بدید دیگه.زود پیلیز.احساس بطالت می کنم
*******
کنسرت تنبور رفتم ماه.بعدن میام میگم که در تاریخ ثبت بشه

نظرات

‏Ng.A. گفت…
آخ جون... یه عکس از مجسمه چوبت می ذاری؟ همین الان که هنوز کامل نشده.... :)

کتاب هم از مارگارت آت وود چیزی خوندی؟ یا از کازوئو ایشی گورو؟ میلان کوندرا رو هم فکر نکنم لازم باشه بگم! و کورت وونه گوت. از اینها اگه چیزی نخوندی،هر کتابیشون رو که بخونی،اشتباه نکردی! البته امیدوارم سلیفه ات مثل من باشه! :) یه مقدار بستگی به حال هم داره! اگه حس غمگین خوندن داری،هرگز رهایم نکن ایشی گورو عالیه. اگر نه،کورت وونه گوت رو پیشنهاد می کنم! به منم خبر بده وقتی شروع کردی به کتاب جدید خوندن که چی داری می خونی :)
مهر ۲۴, ۱۳۸۶ ۱۱:۴۶ قبل‌ازظهر
‏ناشناس گفت…
هوم...صورت کیو داری می تراشی؟
اا جمعه میز داشتی؟میز چی؟؟ چی می فروختی؟
حیف که دلیلی داشت که نیومدم..وگرنه میومدم!
کتاب در چه زمینه ای دوس داری؟
ژانر فانتزی دوس داری؟اگه داری بیا بهت یه کتاب بدم...به اسم شوالیه های بدنام!
هری پاترم دارم!
بقیه اش روانشناسیه..هوم هری پاتر زبون اصلی هم دارم ها!
مهر ۲۸, ۱۳۸۶ ۱۰:۳۷ قبل‌ازظهر
ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

27 اسفند! تا ساعت 6 سر کار بودم و منتظر بودم فایل 170 مگیم تو "دراپ باکس" آپلود بشه و من با خیال راحت سال 93 از دفتر بیام بیرون که نشد و من لپ تاپ شرکتو زدم زیر بغلم و اومدم بیرون که سر فرصت گزارشو بفرستم و با خودم گفتم گور بابای گزارش! امشب به دست مدیریت نرسه کسی نمی میره. پس، فردا می فرستم :دی 28 اسفند! لپ تاپ و  زدم به برق، فایلو دوباره آپلود کردم و از خونه زدم بیرون که در48 ساعت باقی مونده به سال نو یه ذره به کارها و خرید ها و ....برسم و به خودم حال و هوای عید بدم. خرید عجله ای با مادر، انجام امور اداری با پدر و قرار یهویی با "ک" و "ه"  از دستاوردهای پنج شنبه بود. 29 اسفند! اتاقم گند بود، یه عالمه خرید داشتم هنوز! برای اعضای خانواده عیدی نخریده بودم، دیگه داشتم استرس می گرفتم، یه دوست  دیگه هم خرید هفت سین داشت که وسط بارون موفق شدیم کارهای اون و اکثرکارهای منو انجام بدیم. عصربرگشتم خونه و مشغول  تمیزکاری شدم. آخ که چقدر خونه تکونی دوست دارم! امسال از بس در عجله بودم که نشد به موسیقی گوش بدمو کار کنم اما در عوض فکرکردم، تخیل کردم، مرور کردم، آر
بیشتر بخوانيد

غم قورت داده شده

 چقدر سخته وقتی آدم ناراحته، غمشو بخوره و منطقی باشه، هر کسی حدی از تحمل رو داره و ظرفیت آدم‌ها اصلا قابل مقایسه نیست، چقدر سخته وقتی از دست عزیزترین‌هات ناراحتی، ناراحتی‌های گذشته رو مطرح نکنی و فقط رو موضوع پیش‌آمده تمرکز کنی و ذهنت و احساسات رو در دست بگیری، خیلی سخته
بیشتر بخوانيد
حجم تغییرات تو تهران خیلی زیاد شده، در حدی که یه مدت کوتاه به یه محل سر نمی زنی بعدش یه عالمه تغییر توش می بینی و هی باید به خودت بگی جای فلان مغازه چی بود؟ این ساختمونه نماش چه رنگی بود؟ صاحب سبزی فروشیه چرا عوض شد؟؟ و قس علی هذا..... گاهی خسته می شم از این همه تغییر، اونم بدون اینکه با من هماهنگ کنن و یا خبر بدن، شاید با کسی کاری داشتم، شاید دلم می خواست عکسی بگیرم....یادم باشه این سری که شهردار شدم بگم اعلام کنن اول دو تا دو هفته هیچ کس به هیچ چیز دست نزنه، یه کم که آروم شد همه چیز بعد بگم ادامه بدن هر غلطی که دارن انجام می دن رو پ.ن. خیلی بده بری و نتونی خونه ی مادربزرگتو پیدا کنی ....
بیشتر بخوانيد